کبوتر فیروزه ای

به نام جان آفرین

※ در عذرخواهی از دادخواهی‌های مردم

گاهی دلشوره می‌افتد به جانت،

از حق‌هایی که دیگران به گردنت دارند، و تو نمی‌دانی کجا ضایعشان کرده‌ای!

کدامشان بخشیده‌اند تو را

و کدامشان قرار است حق‌خواهی کنند!

دلشوره می‌افتد به جانِ آدمی، آنوقت که یادش می‌آید، هیچ ظلمِ کوچک و بزرگِ جبران نشده‌ای، آنطرف از قلم نمی‌افتد!

اینجاست که می‌خواهد خدا راهی باز کند برایش تا قبل از سفرش این حسابها تسویه شوند.

و باز علی‌بن الحسین علیه‌السلام، دانه دانه کلمات را در دهان‌مان می‌گذارند و راه را یادمان می‌دهند: 

• اللهم انّی أعْتذرُ الیک من مظلومٍ ظُلِمَ بحضرتی فلَم اَنْصُرْهُ

مرا ببخش برای همانوقت که به مظلومی در حضور من ظلم شد و یاری‌اش نکردم،

• و من معروفٍ اُسدِیَ اِلیَّ فلم أشکُرهُ

و کار نیکی درحق من انجام شد و تشکر نکردم،

• و من مسیءٍ اعْتذرَ إلیَّ فلم اعْذِرهُ،

و بدکاری از من عذر خواست و قبولش نکردم،

• ومن ذی فاقهٍ سالنی فلم اُثرْه

ونیازمندی که درخواستی کرد و من اورا ترجیح ندادم،

• و من حق ذی حقٍ لَزِمَنی لمؤمنٍ فلم أُوَفِّرْهُ،

و مؤمنی حقی بر من داشت و ادایش نکردم،

و …

Blog.montazer.ir